Znieczulenie zewnątrzoponowe – zestawienie wad i zalet

Spis treści

1. Zalety znieczulenia zewnątrzoponowego
2. Wady i możliwe powikłania znieczulenie zewnątrzoponowego

Znieczulenie zewnątrzoponowe podawane jest w znieczuleniu miejscowym do kanału kręgowego. Lek przedostając się w górę oraz w dół rdzenia blokuje przewodnictwo nerwowe, a mówiąc prościej – blokuje ból. Anestezjolog dobiera cienką igłę i sprawnie wprowadza ją w przestrzeń międzykręgową ciężarnej. Często zakłada się też cewnik, przez który w razie konieczności podaje się kolejne dawki znieczulenia.

Znieczulenie zewnątrzoponowe przy porodzie musi być podane w odpowiednim momencie. Istnieją dwie szkoły mówiące o czasie stosowania tego znieczulenia. Jedni twierdzą, że znieczulenie tuż po rozpoczęciu się akcji porodowej może wpłynąć negatywnie na postęp porodu. Inni z kolei uważają, że przy rozwarciu szyjki macicy większym niż 8 cm jest już na to za późno. Na ogół znieczulenie zewnątrzoponowe w trakcie porodu podaje się do momentu aż rozwarcie szyjki nie przekracza 10 cm, pod warunkiem, że główka dziecka znajduje się jeszcze głęboko w kanale rodnym, a sama akcja porodowa nie jest jeszcze zaawansowana.

Przeciwwskazaniami do znieczulenia zewnątrzoponowego są: małopłytkowość, nadciśnienie tętnicze, wrodzone wady serca, padaczka lub zwyrodnienie kręgosłupa.

Zalety znieczulenia zewnątrzoponowego

Znieczulenie zewnątrzoponowe przy cesarce często łączy się ze znieczuleniem podpajęczynówkowym. Oczywiście przed każdym anestezjolog dokona znieczulenia miejscowego za pomocą maści wywołującej jedynie uczucie chłodu. Lekarz poprosi o zrobienie kociego grzbietu i delikatnie wkłuje się do kanału kręgowego. Do zalet znieczulenia zewnątrzoponowego należy:

• bezpieczeństwo dla matki i dziecka,
• minimalne dawki preparatu znieczulającego powodują maksimum działania,
• zmniejszenie bólu porodowego o 80%, co znacznie zwiększa komfort porodu,
• środki znieczulające nie wnikają do krwiobiegu ciężarnej, dlatego tuż po porodzie można bez obaw karmić piersią swoje nowo narodzone dziecko,
• nie otumania, kobieta aktywnie i świadomie uczestniczy w całej akcji porodowej swego dziecka,
• kobieta po znieczuleniu zewnątrzoponowym ciągłym nie jest tak zmęczona akcją porodową jak kobiety, które rodzą naturalnie bez anestezji,
• szybki powrót do formy.

Przeczytaj także: 24 tydzień ciąży – jak wygląda i ile waży dziecko?

Wady i możliwe powikłania znieczulenie zewnątrzoponowego

Poza niewątpliwymi zaletami, znieczulenie zewnątrzoponowe może wiązać się także z pewnymi wadami. Zalicza się do nich:

• ryzyko powikłań,
• spadek ciśnienie tętniczego krwi kobiety ciężarnej, co może wpływać bezpośrednio na tętno u malutkiego dziecka,
• silne zawroty głowy,
• osłabienie skurczów porodowych wymagających sztucznego podania oksytocyny,
• wysokie koszty zabiegu,
• po porodowe bóle kręgosłupa.

Przy znieczuleniu zewnątrzoponowym możliwe są powikłania w postaci bólu pleców w miejscu ukłucia, spowolnienie rytmu serca (bradykardia), problemy z oddawaniem moczu czy wymioty. Skutki uboczne znieczulenia zewnątrzoponowego mogą być jednak znacznie poważniejsze. W rzadkich przypadkach dojść może do zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, paraliżu kończyn dolnych i górnych, krwiaka w przestrzeni zewnątrzoponowej lub zespołu tętnicy rdzeniowej.

Całość zabiegu podawania znieczulenia zewnątrzoponowego do porodu trwa około 10 minut. Jednakże efekt przeciwbólowy może utrzymywać się nawet do 2 godzin. Jeśli do tego czasu akcja porodowa nie ukończyła się, anestezjolog podaje więcej znieczulenia przez cewnik.

Przeczytaj też: Rwa kulszowa w ciąży – jak sobie z nią radzić?