Stan przedrzucawkowy w ciąży

Stan przedrzucawkowy – czym jest?

Stan przedrzucawkowy, inaczej określany jako preeklampsja, kiedyś nazywany był tez zatruciem ciążowym. Nazwa ta wynikała z faktu, że na swój sposób organizm przyszłej mamy „zatruwany” jest przez rozwijającą się ciążę. Stan przedrzucawkowy jest efektem nieprawidłowej implantacji naczyń podczas powstawania łożyska na wczesnym etapie ciąży. To zaś, w dużym skrócie, prowadzi do utrudnionego przepływu łożyskowego w III. trymestrze, rozwoju nadciśnienia u kobiety ciężarnej i innych powikłań.

Stan przedrzucawkowy – objawy

Objawy preeklampsji to m.in.:

• Nieprawidłowe przepływy podczas badania USG

• Ciśnienie tętnicze >140/90 mmHg

• Białkomocz > 0,3g/24h w dobowej zbiórce moczu

• Bóle głowy

• Zaburzenia widzenia

• Bóle w nadbrzuszu

• Nudności

• Zaburzenia krzepnięcia

Stan przedrzucawkowy – rozpoznanie

Stan przedrzucawkowy rozpoznawany jest na podstawie występujących objawów. Najczęściej rozwija się białkomocz oraz nadciśnienie tętnicze. Może dojść także do ograniczenia wzrastania płodu. Pojawiają się również zaburzenia funkcji wątroby i nerek. Nieprawidłowe są także parametry wątrobę i nerkowe w postaci podwyższonych wartości AST czy ALT, oraz kreatyniny. Wymagają one ciągłej kontroli w przypadku podejrzenia preeklampsji. Bardzo ważna jest też kontrola dobrostanu płodu, ponieważ wśród kryteriów rozpoznania stanu przedrzucawkowego znajduje się również ograniczenie wzrastania oraz nieprawidłowe przepływy Doppler w badaniu USG.

Stan przedrzucawkowy – leczenie

Jedynym skutecznym leczeniem stanu przedrzucawkowego jest leczenie przyczynowe, czyli poród. Decyzja o nim zależy od występujących objawów oraz stanu klinicznego kobiety ciężarnej, a także dobrostanu dziecka. Niezbędne jest wdrożenie leczenia hipotensyjnego, jednak w przypadku znacznego nasilenia objawów, konieczne jest ukończenie ciąży.

Stan przedrzucawkowy – profilaktyka

Obecnie możliwe jest zapobieganie wystąpieniu stanu przedrzucawkowego w ciąży. W trakcie badań I. trymestru, specjaliści, na podstawie testu złożonego oraz badania USG, wyliczają, poza ryzykiem aberracji chromosomowych, także ryzyko wystąpienia hipotrofii płodu oraz stanu przedrzucawkowego w określonych tygodniach ciąży. Jeśli ryzyko to wynosi więcej niż 1:150, kobieta ciężarna powinna zażywać kwas acetylosalicylowy w dawce 150mg na noc. Ważne jest, aby profilaktykę tę wdrożyć przed 16. tygodniem ciąży, czyli zanim w pełni wykształci się łożysko oraz naczynia. Zazwyczaj suplementacja ta trwa do 36. tygodnia ciąży. Uznaje się, że ryzyko preeklampsji przed 34. tygodniem ciąży przy zażywaniu kwasu acetylosalicylowego spada o 80%.

Innym przydatnym badaniem wykorzystywanym w określaniu ryzyka wystąpienia preeklampsji jest badanie indeksu sFlt –1/PLGF, czyli łożyskowemu czynnikowi wzrostu oraz rozpuszczalnemu receptorowi dla naczyniowo –śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 1. Ich wzajemny stosunek umożliwia przewidzenie wystąpienia stanu przedrzucawkowego w przeciągu kolejnego tygodnia. Dzięki temu objąć można specjalistyczną opieką kobiety narażone na preeklampsję i zapobiec jej poważnym objawom.

Przeczytaj również: Nadciśnienie w ciąży – jakie może mieć konsekwencje?