Depresja poporodowa- objawy i leczenie

Spis treści

1. Depresja poporodowa- kiedy występuje i czym jest?
2. Objawy depresji poporodowej
3. Jak rozpoznać depresję poporodową?
4. Depresja poporodowa- leczenie
5. Baby blues a depresja poporodowa

Depresja poporodowa- kiedy występuje i czym jest?

Zgodnie z definicją, „depresją” określa się stan utrzymujący się przez co najmniej 14 dni. Podobnie jest w przypadku depresji poporodowej, z tym że jej wystąpienie jest ściśle związane z narodzinami dziecka. Najczęściej pojawia się ona w okresie od 1. miesiąca do 6. po porodzie, lecz zdarzają się też sytuacje, gdy dotyka kobiety, będące już kilkanaście miesięcy po ciąży.

Depresja poporodowa zaliczana jest do najczęściej występujących powikłań po porodzie. Nieznana jest jednak konkretna przyczyna wywołująca ten rodzaj depresji. Badania naukowe donoszą, że narażone na jej występowanie są kobiety chorujące na depresję w przeszłości lub w czasie ciąży, a także, gdy pojawiła się po poprzednim porodzie. Czynnikiem ryzyka jest także brak wsparcia innych osób po porodzie czy brak akceptacji ciąży i dziecka przez osoby najbliższe. Zauważono również, że ciężki lub powikłany poród, a także złe wrażenia związane z pobytem w szpitalu mogą przyczyniać się do wystąpienia depresji poporodowej.

Objawy depresji poporodowej

Dla wielu kobiet pierwsze tygodnie i miesiące opieki nad dzieckiem są trudne i wyczerpujące. Dlatego też łatwo jest pomylić objawy depresji poporodowej ze zmęczeniem związanym np. z częstym wstawaniem w nocy.

Depresję poporodową powinno się podejrzewać, gdy u kobiety po porodzie wystąpią objawy takie jak:

• obniżenie nastroju, płaczliwość,
• niepokój i drażliwość,
• poczucie winy,
• osłabienie zainteresowania,
• negatywna ocena własnych kompetencji w roli matki,
• obawy o skrzywdzenie dziecka, lęki związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem dziecka,
• zmęczenie,
• napady lęku i ataki paniki,
• zaburzenia koncentracji,
• zaburzenia snu i apetytu,
• myśli samobójcze.

Jak rozpoznać depresję poporodową?

Według obowiązującego Standardu Organizacyjnego Opieki Okołoporodowej u każdej kobiety zarówno w czasie ciąży, jak i w połogu, powinno zostać ocenione ryzyko wystąpienia depresji. Najczęściej w tym celu wykorzystuje się specjalnie przygotowane formularze. Wśród nich najpopularniejszymi są: Kwestionariusz rozpoznawania symptomów depresji poporodowej (Postpartum Depression Screening Scale- PDSS) oraz Edynburska Skala Depresji Poporodowej (EPDS). PDSS składa się z 35 twierdzeń, które osoba badana ocenia w 5-stopniowej skali na podstawie swoich doświadczeń z ostatnich dwóch tygodni. W skali EPDS zaś każde twierdzenie oceniane jest w skali 0–3, a maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania wynosi 30. Im wyższy wynik końcowy, tym więcej objawów depresji i większe jest ich nasilenie u osoby badanej. Jeśli kobieta zaznaczy, że ma myśli samobójcze, bez względu na wynik uzyskany w obu skalach, powinna zostać niezwłocznie skonsultowana przez lekarza psychiatrę.

Depresja poporodowa- leczenie

Bardzo istotne jest, aby nie bagatelizować pojawiających się objawów i nie rezygnować z konsultacji ze specjalistą. Najczęściej łagodną depresję poporodową leczy się za pomocą psychoterapii oraz wsparcia psychologicznego. Czasami niezbędne są leki przeciwdepresyjne, a w rzadkich sytuacjach hospitalizacja. Należy pamiętać, aby nie leczyć depresji poporodowej na własną rękę, lecz udać się po pomoc do psychologa, lekarza psychiatry lub powiedzieć o niepokojących symptomach lekarzowi ginekologowi czy położnej.

Baby blues a depresja poporodowa

Uważa się, że baby blues, czyli tzw. smutek poporodowy, pojawia się nawet u 85% kobiet. Jego charakterystyczną cechą pozwalającą odróżnić go od depresji poporodowej jest fakt, że znika zazwyczaj po około 2 tygodniach od porodu. Pojawia się zaś zazwyczaj w okolicy 3-5. dnia połogu. Baby blues najczęściej związany jest z nową rolą i nowymi obowiązkami, które pojawiają się po urodzeniu dziecka. Jego objawy są łagodniejsze niż w przypadku depresji poporodowej i w odróżnieniu do niej mija samoistnie, a także nie wymaga leczenia.