Zakrzepica w ciąży

Spis treści

1. Zakrzepica w ciąży-  przyczyny
2.  
3. Zakrzepica w ciąży- objawy
4. Zakrzepica w ciąży- profilaktyka

Zakrzepica w ciąży-  przyczyny

Czas ciąży oraz połogu to okres zwiększonego ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej. Zakrzepica stanowi jedną z jej manifestacji. Okres ciąży i połogu to czas, w którym dochodzić może do zastoju krwi, a co za tym idzie, miejscowo występującej nadkrzepliwości. Zmniejsza się także prędkość przepływu krwi, a powrót krwi do serca naczyniami żylnymi jest utrudniony.

Najbardziej narażone na pojawienie się zakrzepicy w ciąży są te przyszłe mamy, które miały już epizod zakrzepowo-zatorowy w przeszłości, a także kobiety ciężarne z trombofilią czy np. toczniem rumieniowatym. Częściej choroba zakrzepowo- zatorowa dotyka kobiet po zapłodnieniu metodą in vitro. Wśród przyczyn zakrzepicy kończyn dolnych oraz zatorowości płucnej wymienia się długotrwałe leżenie na skutek m.in. niepowściągliwych wymiotów ciężarnych czy zagrażającego poronienia objawiającego się krwawieniem z dróg rodnych. Większe ryzyko występuje też u kobiet, w rodzinie których pojawiały się epizody zakrzepowo- zatorowe. Do czynników ryzyka zalicza się również wiek powyżej 35. roku życia, rodność powyżej 3 porodów oraz otyłość.

Zakrzepica w ciąży- objawy

Zakrzepica w ciąży może przebiegać skąpoobjawowo. Czasami pierwszymi symptomami choroby są te, wskazujące na zatorowość płucną, a więc duszność, ból w klatce piersiowej i kaszel. Wśród objawów zakrzepicy najczęściej zgłaszanych przez pacjentki wymienia się bolesność, obrzęk kończyny, a także jej zaczerwienienie i zwiększone ucieplenie. Najczęściej, aby potwierdzić zakrzepicę żył głębokich, konieczne jest wykonanie badania USG Doppler kończyn dolnych.

Zakrzepica w ciąży- profilaktyka

U kobiet ciężarnych, u których obecne są poważne czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy, wprowadzana jest profilaktyka przeciwzakrzepowa już na początkowych etapach ciąży. Stosuje się ją m.in. u tych przyszłych mam, które przeszły w przeszłości epizod zakrzepowo-zatorowy lub cierpią na chorobę autoimmunologiczną charakteryzującą się zwiększonym ryzykiem formowania się zakrzepów jak ma to miejsce w przypadku zespołu antyfosfolipidowy. Najczęściej w leczeniu wykorzystywane są heparyny, natomiast wśród metod niefarmakologicznych profilaktyki wymienia się np. pończochy uciskowe, które część przyszłych mam nosi przez całą ciążę i połóg. Ważna jest też aktywność fizyczna i dbanie o odpowiednią masę ciała. Obecnie odchodzi się od tzw. reżimu łóżkowego w powikłaniach ciąży, ponieważ stanowi on czynnik ryzyka rozwoju zakrzepicy, a w konsekwencji, zatorowości płucnej mogącej stanowić realne zagrożenie dla życia kobiety ciężarnej.